Boję się o nas

Znów ptaki, te niewielkie

przybyłe przedwcześnie

w pośpiechu wiją gniazdo w rynnie

znów łaszą się do siebie

kocięta bezdomne, znaczone

przykrym parchem, głodne



Księżyc rośnie - boję się - o nas

ciężar wiosny - boję się - o nas

triumf młodości - boję się - o nas

wrzask o brzasku - boję się ...



Znów szelest ortalionu

biegacza, co rankiem

próbuje się przecisnąć przez mgłę

wybudza mnie perfidnie

wyrywa z tej nocy, nieczułych

objęć na powierzchnię



Znów wchodzisz we mnie drgawką

a serce więzione w przyciasnej

klatce żeber - martwieje

znów ostrzem twardej mowy

ćwiartuję bezmyślnie, w afekcie

twą wrażliwość - boleśnie



Księżyc rośnie - boję się - o nas

ciężar wiosny - boję się - o nas

triumf młodości - boję się - o nas

wrzask o brzasku - boję się ...



Gdy sparszywieję znów

-zamknij się w sobie, zaciągnij rolety powiek

gdy sparszywieję znów

- chwyć się cieniutkiej niteczki pewności, że minie - to minie