Apollo i Marsjasz

właściwy pojedynek Apollona

z Marsjaszem

(słuch absolutny

kontra ogromna skala)

odbywa się pod wieczór

gdy jak już wiemy

sędziowie

przyznali zwycięstwo bogu



mocno przywiązany do drzewa

dokładnie odarty ze skóry

Marsjasz

krzyczy

zanim krzyk dojdzie

do jego wysokich uszu

wypoczywa w cieniu tego krzyku



wstrząsany dreszczem obrzydzenia

Apollo czyści swój instrument



tylko z pozoru

głos Marsjasza

jest monotonny

i składa się z jednej samogłoski

A



w istocie

opowiada

Marsjasz

nieprzebrane bogactwo

swego ciała



łyse góry wątroby

pokarmów białe wąwozy

szumiące lasy płuc

słodkie pagórki mięśni

stawy żółć krew i dreszcze

zimowy wiatr kości

nad solą pamięci



wstrząsany dreszczem obrzydzenia

Apollo czyści swój instrument



teraz do chóru

przyłącza się stos pacierzowy Marsjasza

w zasadzie to samo A

tylko głębsze z dodatkiem rdzy



to już jest ponad wytrzymałość

boga o nerwach z tworzyw sztucznych



żwirową aleją

wysadzaną bukszpanem

odchodzi zwycięzca

zastanawiając się

czy z wycia Marsjasza

nie powstanie z czasem

nowa gałąź

sztuki - powiedzmy - konkretnej



nagle

pod nogi upada mu

skamieniały słowik



odwraca głowę

i widzi

że drzewo do którego przywiązany był Marsjasz

jest siwe



zupełnie